Οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη από ανθρωπιά και αλληλεγγύη

Κάλεσμα σε κοινή σύσκεψη την Τετάρτη 2/3 στις 7.30

στο Εργατικό Κέντρο με θέμα:

Οι πρόσφυγες έχουν ανάγκη από ανθρωπιά και αλληλεγγύη

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ! Το «παράγωγο» των διασταυρούμενων γεωπολιτικών παιγνιδιών και οικονομικών συμφερόντων από τη Συρία και το Ιράκ μέχρι το Αφγανιστάν.

Πρόκειται για τη χειρότερη προσφυγική κρίση από τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν ένας στους δέκα Σύρους είναι πλέον νεκρός, όταν η φτώχεια έφτασε στο 85% του πληθυσμού και η ανεργία στο 57% τότε σ’ αυτόν το λαό δε μένει κάτι άλλο πλην της ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ.

Ο αριθμός των καταγεγραμμένων προσφύγων που εγκατέλειψαν τη Συρία λόγω των συγκρούσεων έφτασε τα 4.000.000, με την Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο να έχουν δεχθεί το μεγαλύτερο μέρος των προσφύγων. Στο Λίβανο, οι Σύριοι πρόσφυγες ανέρχονται στο 1/4 του συνολικού πληθυσμού!

Η χώρα μας, λόγω της γεωπολιτικής της θέσης, βρίσκεται στη «μέση» αυτής της ασυγκράτητης κίνησης απελπισμένων, απροστάτευτων ανθρώπων, που προσπαθούν να ξεφύγουν από την κόλαση του άναρχου και αήθους πολέμου, που έχει επιβληθεί στον τόπο τους και τους αναγκάζει να βγουν στον δρόμο της προσφυγιάς και της εξαθλίωσης, για να μεταπηδήσουν, αν καταφέρουν να διανύσουν το Αιγαίο χωρίς να θαλασσοπνιγούν, σε μια άλλη κακοτοπιά απ’ ότι τα πράγματα δείχνουν, αυτή της Ευρωπαϊκής επικράτειας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς συνεκτική πολιτική στο μεταναστευτικό, αφού καθυστερημένα αναγνώρισε το πρόβλημα και υποκρίθηκε ότι το διαχειρίζεται συνολικά, πέταξε το μπαλάκι της επιβράδυνσης των ροών στην Τουρκία, η οποία επιδιώκει μάλλον το αντίθετο: να φυγαδεύσει στη Δύση μεγάλο τμήμα αυτού του πληθυσμού. Έτσι η ΕΕ στρέφεται κατά περίπτωση πια, στα κλειστά σύνορα, στην είσοδο έναντι αντιτίμου, και τελευταία στη ρατσιστική πολιτική της «βίαιης αποτροπής των ροών», εγκλωβίζοντας μαζικά πρόσφυγες στην Ελλάδα. Εξάλλου,  "Από τα 28 κράτη τα 23 δεν υποδέχονται ούτε έναν πρόσφυγα" (Sigmar Gabriel, επικεφαλής του  SPD). Και βέβαια μια Ε.Ε. η οποία είναι συνένοχος στη δημιουργία του προβλήματος με τις διάφορου τύπου επεμβάσεις της μαζί με το ΝΑΤΟ παλιότερα  στο Ιράκ και σήμερα στη Συρία

Η Ελληνική κυβέρνηση «έκπληκτη!» ανακαλύπτει ότι ενώ η Ελλάδα εφαρμόζει τις συμφωνηθέντες μνημονιακές εντολές, οι «εταίροι» μας δεν τηρούν τα συμφωνημένα! Χωρίς ξεκάθαρη μεταναστευτική πολιτική, και σε οικονομική και πολιτική υποτέλεια, άγεται και φέρεται από τους ισχυρούς και τους γείτονες. Μη θέλοντας να ανοίξει τα χερσαία σύνορά της ( φράχτης του Έβρου) ανατολικά ώστε να αποτρέπει τους πνιγμούς, μη  θέλοντας- σωστά- να αναχαιτίσει τα κύματα αλλά ανέτοιμη να φιλοξενήσει πρόσφυγες και μετανάστες με αξιοπρεπείς όρους και να διαχειριστεί τη μετάβαση τους προς βορρά, συμφωνεί και αποδέχεται το ΝΑΤΟ ως δύναμη «αποτροπής» όταν όλοι κατανοούν ότι η παρουσία του δίπλα στην εμπόλεμη ζώνη και απέναντι στις ρωσικές δυνάμεις αποσκοπεί στην περαιτέρω ανάφλεξη και όχι στο τέλος του πολέμου στη Συρία και το σταμάτημα των προσφυγικών ροών .

Σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι συνωθούνται στα κλειστά σύνορα των βόριων γειτόνων και ίσως αύριο, αν αυτό συνεχιστεί θα διατρέχουν και θα λιμνάζουν σε όλη τη χώρα. Θεωρούμε ότι είναι καθήκον της τοπικής μας κοινωνίας όπως και άλλες μικρές κοινωνίες έχουν αποδείξει, αν και σε συνθήκες λιτότητας και βαθιάς κοινωνικής κρίσης να συνδράμουμε ποικιλοτρόπως στη φιλοξενία και τη φροντίδα κατατρεγμένων ανθρώπων, με τρόπο ώστε να αποτρέψουμε το παιχνίδι του ρατσισμού-εθνικισμού και της μιντιακής του αξιοποίησης. Θεωρούμε ότι ο Δήμος, η Περιφέρεια ,το Δημόσιο Σύστημα Υγείας οφείλουν να σπεύσουν να συντονίσουν και να οργανώσουν άμεσα τις ανάγκες σε χώρους και υπηρεσίες και οι κοινωνικοί , συνδικαλιστικοί, επαγγελματικοί φορείς, αλλά και κάθε πολίτης ,να στηρίξει τις ανάγκες φιλοξενίας των προσφύγων και μεταναστών. Γι’ αυτό εκτός από την άμεση εισαγωγή του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο που θα προτείνουμε, καλούμε σε κοινή σύσκεψη την Τετάρτη 2/3 στις 7.30 στο Εργατικό Κέντρο.

Για τους εργαζόμενους στα GOODY'S και SPIDER

Για μια ακόμη φορά στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 17/2, αποκαλύφθηκε πως η πλειοψηφία του είναι μακριά απο τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού αυτής της πόλης, που βρίσκεται σε καθεστώς πείνας και εξαθλίωσης. Η πλειοψηφία του ΔΣ, που λειτουργουν σαν υπάλληλοι που διαχειρίζονται, τις μνημονιακές κατευθύνσεις της κυβέρνησης, της ΕΕ, και του ΔΝΤ, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του τοπικού κεφαλαίου, τουριστικού και μή, ενδιαφέρονται για φιέστες 'πολιτιστικής πρωτεύουσας', την ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι είναι άνεργοι, απλήρωτοι, με κακές συγκοινωνίες και αποκομμένοι απο τον κοινωνικό ιστό της πόλης.

Στο ΔΣ έκαναν παρέμβαση οι εργαζόμενοι της μεταλλοβιομηχανίας SPIDER (Πέτσιος) και οι απ-λήρωτοι και απολυμένοι εργαζόμενοι στα GOODY'S, για να ζητήσουν την ενεργό συμπαράσταση του Δήμου, για να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους και τις αποζημιώσεις, στην μάχη για να ξαναβρούν δουλειά. Ταυτόχρονα απαίτησαν να σταματήσουν να πληρώνουν δημοτικά τέλη και ρεύμα, λόγω της άθλιας οικονομικής κατάστασης που βιώνουν, ενίσχυση του ενοικίου τους απο τον Δήμο, να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί, δωρεάν μετακινήσεις με τις αστικές συγκοινωνίες.

Πέρα απο γενικόλογες υποσχέσεις, ήρθαν αντιμέτωποι με επιθέσεις περί λαϊκισμού, πάνω στα υπαρκτά τους προβλήματα.

Το συγκεκριμένο γεγονός αναδεικνύει, οτι όλοι οι εργαζόμενοι αυτής της πόλης βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση κ απέναντί τους έχουν την τοπική διοίκηση. Ιδιαίτερα θα θέλαμε να σημειώσουμε, πως η ιστορία της μεταλλοβιομηχανίας SPIDER της οικογένειας Πέτσιου, έχει ξανασυζητηθεί στο ΔΣ χωρίς να έχουν παρθεί συγκεκριμένα μέτρα. Για την ιστορία πρέπει να αναφέρουμε ότι η μεταλλοβιομηχανία SPIDER  (Πέτσιος), χρηματοδοτούνταν για χρόνια με κρατικό χρήμα απο το κράτος και τους δήμους, απομυζώντας τους εργαζόμενους. Σήμερα τους έχει για πάνω απο 2 χρόνια απλήρωτους, ομήρους, κάνοντας οι εργαζόμενοι επίσχεση εργασίας, σε μια επιχείρηση που προσπαθεί να ενταχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα.

Γεγονός αποτελεί ότι έσπασε την μητρική σε θυγατρικές, μια από αυτές βρίσκεται στην Σερβία, οι άλλες κάνουν χρυσές δουλειές με τα σκουπίδια, ακόμα και με τον Δήμο μας. Πρέπει να σημειώσουμε ότι την προηγούμενη περίοδο καλυπτόταν πίσω από τά έδρανα του προέδρου του Περιφερειακού Συμβουλίου, με τις ευλογίες του Περιφερειάρχη, κάνοντας ολοφάνερο, τον εναγκαλισμό των τοπικών διοικήσεων με το ντόπιο κεφάλαιο.

Αυτή η πολιτική και το όραμά τους, αποτελούν την μονη πολιτική τους , αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Το εργατικό κίνημα, οι εργαζόμενοι στα GOODY'S,στην SPIDER, το σύνολο του εργαζομενου λαου , επιβάλλεται να παλέψουν, για να πληρώσουν την κρίση οι κεφαλαιοκράτες και οι υπηρέτες τους. Μ αυτούς πρέπει να συγκρουστούμε, γιατί ο άλλος δρόμος είναι η συνεχιζόμενη μνημονιακή κόλαση.

Άμεσα για τους εργαζόμενους στην SPIDER και στα GOODY'S, να γίνει δήμευση της προσωπικής περιουσίας των μετόχων, για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις. Να επαναλειτουργήσει η επιχείρηση SPIDER με ευθύνη του κράτους και τον έλεγχο των εργαζομένων, ταμείο ανεργίας για όσο διαρκεί η ανεργία, ίση με τον κατώτερο μισθό, χωρίς κενό ασφαλιστικό χρόνο.

Η μνημονιακή πολιτική πρέπει να ηττηθεί και θα ηττηθεί, μέσα απο τον δρόμο του αγώνα, μέσα απο τον δρόμο της ενότητας των εργαζόμενων, των φτωχών αγροτών της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων, στη βαση ενός προγράμματος, που προμετωπίδα του θα έχει , ότι την κρίση πρέπει να την πληρώσουν οι καπιταλιστές. Μέσα απο την καθημερινή πάλη, με τα προβλήματα των εργαζόμενων, θα σφυρηλατήσουμε τις αναγκαίες δυνάμεις της ρήξης, για μια κυβερνηση του εργαζομενου λαου

                ΔΡΑΣΥ 21/2/2016

Στον σύντροφο, τον άνθρωπο, το γιατρό....

    Η απώλεια του συντρόφου μας και δημοτικού συμβούλου Στέφανου Σκοπούλη δεν αποτελεί μόνο απώλεια για την παράταξη αλλά και για ολόκληρη την πόλη των Ιωαννίνων και τη χώρα. 

    
    Ένας άνθρωπος που η παρουσία του στα πολιτικά πεπραγμένα και στην αριστερά αυτής της πόλης ήταν πάντα καθοριστική. Η για πάνω από δυο δεκαετίες τώρα συμμετοχή του στο νομαρχιακό και δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας είναι ένα μόνο ελάχιστο δείγμα της προσφοράς του.

    Στρατεύτηκε από νωρίς στην υπόθεση του κομουνιστικού κινήματος και όλη η ζωή του ήταν αφιερωμένη σε αυτήν. Ωρίμασε μέσα από τη συμμετοχή του στον αντιδικτατορικό αγώνα από την Ιταλία όπου βρισκόταν και με την επιστροφή του στην Ελλάδα έδινε καθημερινά την ψυχή του για να υπηρετήσει αυτές τις αξίες και τα ιδανικά.

    Και τις υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο. Δεν ήταν μόνο η αυταπάρνηση, και το προσωπικό του παράδειγμα. Ήταν το ήθος του και η ανιδιοτελής προσφορά του στους ανθρώπους αυτής της πόλης, είτε σα γιατρός, είτε σαν άνθρωπος, είτε σαν πολιτικό πρόσωπο, που τον έκαναν αγαπητό στον κόσμο αυτής της πόλης. Ήταν η καθημερινή του στάση, και προσήλωση στον αγώνα. Ήταν η πίστη του ότι ένας κομουνιστής πρέπει καθημερινά να δίνει το παράδειγμα. Αυτό το παράδειγμα εκείνος έδινε και ήταν αυτό που έκανε ακόμα και τους πολιτικούς του αντιπάλους να τον σέβονται και να τον εκτιμούν.

    Το μεγαλύτερο πάθος της ζωής του, ήταν η αγάπη του για το βουνό και την ορειβασία. Ήταν τελικά εκεί που άφησε και την τελευταία του πνοή. Ήταν αυτό που στέρησε από όλους μας της συνεισφορά του σε αυτή την πόλη.

    Το κενό για την παράταξή μας είναι αναμφισβήτητα δυσαναπλήρωτο. Η προσωπικότητα, το ήθος, και οι αξίες του, σε κάθε περίπτωση θα μας καθοδηγούν στις περαιτέρω πορεία μας. Η προσπάθειά μας στην παράταξη θα είναι να φανούμε αντάξιοι συνεχιστές του έργου και της παρακαταθήκης του.

Δημοτική Ριζοσπαστική Αριστερή ΣΥσπείρωση