Τιμή και
δόξα και στο λαό που τόνε γέννησε!
Θρύλος
και τραγούδι έγινε στη συνείδηση και
τα χείλη των απλών ανθρώπων, η ανυπότακτη
και ασυμβίβαστη με τη σκλαβιά και την
κοινωνική
αδικία μορφή του
πρωτοκαπετάνιου του αγώνα του λαού μας,
ενάντια στον ξένο κατακτητή και τους
ντόπιους συνεργάτες του!
Πριν κάμποσο
καιρό, θα πει ο μεγάλος μας ποιητής
Γιάννης Ρίτσος, πάνου στη Λιάκουρα, στο
αετοχώρι
το Δαδί,
ρώτησα ένα παιδί ως οχτώ χρονώ:
- Τον ξέρεις
τον Άρη;
- Ναι, μου
λέει. Τον ξέρω.
- Τον είδες
ποτέ σου;
- Όχι. Μα τόνε
ξέρω.
- Πώς είναι;
- Τρεις βολές
πιο αψηλός απ' τον πατέρα μου. Κι έχει
ένα
μεγάλο-μεγάλο
κόκκινο άλογο. Και πίσω τον ακολουθάει
πάντοτες
ένας τρανός αητός με μια σημαία.
Μιαν άλλη
φορά, συνεχίζει, στα Τρίκαλα, ρώτησα ένα
«αετόπουλο»
που πέρναγε
τις γραμμές του οχτρού μεταφέροντας
μαντάτα
στους αντάρτες
μέσα στο κούφωμα ενός καλαμιού.
- Γιωργή, τον
ξέρεις τον Άρη;
- Τόνε ξέρω.
- Τον είδες
ποτέ σου;
- Τον είδα
με τα μάτια μου.
- Πώς είναι;
- Έχει μακριά
γένια κι ένα αληθινό άστρο στο μαύρο
σκού-
φο του. Κι
άμα μιλάει -κι ας χιονίζει ακόμα- γίνεται
μονομιάς
πολλή ζέστα. Κι όταν ακούνε το όνομά του
οι Γερ-
μανοί
κρύβουνται σα λαγοί μέσα στα δάσα.
Ένα μεγάλο
κόκκινο άλογο, ένας αητός με μια σημαία,
ένα
άστρο αληθινό,
πολλή ζέστα -αυτός είναι ο Άρης των παι-
διών και των
μεγάλων.
Και γω που
δυο φορές όλο-όλο τον αντάμωσα, έτσι σαν
τα
παιδιά και
γω, έτσι τον βλέπω και τον τραγουδάω τον
ΑΡΗ, θα καταλήξει ο ποιητής της Ρωμιοσύνης.
Αγαπητοί
φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και
σύντροφοι,
Ξαναβρισκόμαστε
πάλι εδώ στην Μεσούντα, στον τόπο θυσίας
του πρώτου καπετάνιου του Θρυλικού
ΕΛΛΑΣ και των συντρόφων του, για να
αποτίσουμε φόρο τιμής στην ιερή μνήμη
τους, να αντλήσουμε δύναμη και να
ανανεώσουμε την υπόσχεση αγώνα ενάντια
στη σύγχρονη ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα
που συνθλίβει το λαό μας, αλλά και όλους
τους λαούς της ευρύτερης περιοχής.
Στο αγωνιστικό
αυτό αντάμωμα η αδάμαστη γενιά της
λαοπρόβλητης εαμικής αντίστασης έχοντας
πλήρη συναίσθηση της βαριάς της ιστορικής
ευθύνης, σμίγει με τη νέα φρουρά της
εργατικής τάξης και της παραδίδει με
εμπιστοσύνη τη σκυτάλη του αγώνα,
παροτρύνοντάς την να περπατήσει
ασυμβίβαστα και αταλάντευτα το δρόμο
που ο Άρης και οι σύντροφοί του
ακολούθησαν, την πλατιά λεωφόρο της
ενωτικής λαϊκής αντίστασης και εξέγερσης
ενάντια στην σύγχρονη καταπίεση και
εκμετάλλευση που ασκούν οι ντόπιες και
ξένες δυνάμεις του κεφαλαίου.
Τα
όσα καταστροφικά σε βάρος του λαού μας
εξυφαίνονταν το τελευταίο
διάστημα από τη ληστοσυμμορία των
Βρυξελλών και τους κυβερνητικούς
εταίρους, με την ανοιχτή και προκλητική
στήριξη και παρότρυνση των πολιτικών
δυνάμεων του κεφαλαίου στη χώρα μας,
κάνουν ακόμα πιο επίκαιρο και πιο
αναγκαίο το διαχρονικό και ακατάβλητο
μήνυμα της ενωτικής λαϊκής πάλης που
εξέπεμψε η ηρωική εαμική αντίσταση!
Σηματοδοτούν με τρόπο αδιαμφισβήτητο
την ιερή παρακαταθήκη της ρήξης και της
ανυπακοής στους ξένους και ντόπιους
δυνάστες του λαού μας, που ο Άρης
Βελουχιώτης σφράγισε ανεξίτηλα με το
αίμα του!
Η
προσωπικότητα του Άρη Βελουχιώτη άρρηκτα
συνδεδεμένη με τους σκληρούς ταξικούς
αγώνες του πρώτου μισού του προηγούμενου
αιώνα, σφυρηλατήθηκε και ατσαλώθηκε
στη φωτιά του πολέμου που κήρυξε ο
φασισμός και ο ναζισμός ενάντια στη
χώρα μας. Από νεαρή ηλικία βίωσε τις
φοβερές συνέπειες των διώξεων και των
κατατρεγμών, για την ενεργή του δράση
ενάντια στο καθεστώς της εξάρτησης και
της υποτέλειας μέσα από τις γραμμές του
ΚΚΕ. Από το κόμμα που τον θωράκισε με
την αξεπέραστη ιδεολογία του επιστημονικού
σοσιαλισμού και τον γαλούχησε με τα
επαναστατικά νάματα του εργατικού
κινήματος της χώρας μας και ολόκληρης
της ανθρωπότητας.
Ο Άρης Βελουχιώτης
υπήρξε γέννημα θρέμμα ενός ανυπόταχτου
λαού, δεν ήταν σπορά της τύχης, υπήρξε
τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της
οργής. “Αν
στη ζωή μου, θα πει ο ίδιος, υπάρχει ένα
σημείο που με συγκίνηση και με υπερηφάνεια
αφάνταστη από καιρού σε καιρό γυρίζω
και βλέπω, είναι ακριβώς η εποχή που
μπήκα στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Διαπαιδαγωγήθηκα ταξικά, έμαθα το
συμφέρο μου, πέταξα τον κεφαλαιοκρατικό
πολιτισμό στα μούτρα της λωποδύτριας
μπουρζουαζίας και ρίχτηκα με πίστη, με
θέληση, με ηρωισμό στον αγώνα για τις
εργαζόμενες μάζες. Έκτοτε δεν έχω στο
ενεργητικό μου παρά φυλακίσεις για πάλη
επαναστατική. Γλίτωσα απ' τη διαφθορά
της συνείδησης, στην οποία με οδηγούσε
το ληστρικό αστικό καθεστώς και κόσμησα
τον Κλάρα με αγνά επαναστατικά στοιχεία
και μόνο με τέτοια».
Το εναρκτήριο
σάλπισμα του αγώνα της απελευθέρωσης
δόθηκε από το ηρωικό και δοξασμένο κόμμα
της εργατικής τάξης το ΚΚΕ, που αν και
αποδεκατισμένο από τα απανωτά χτυπήματα
του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος
Μεταξά, υλοποιώντας σε συνθήκες βαριάς
παρανομίας τις αποφάσεις της(6αμελούς)
6ης ολομέλειας της 1 Ιούλη του 1941,
προχώρησε αποφασιστικά σε ένα καθοριστικό
βήμα για την εξέλιξη του αντιφασιστικού
αγώνα στη χώρα μας, στη δημιουργία του
παλλαϊκού μετώπου απελευθέρωσής της
από τους ξένους και ντόπιους δυνάστες
και της σωτηρίας του λαού, του ΕΑΜ. Η
πίστη η επιμονή και η σταθερή προσήλωση
του ΚΚΕ στις θεμελιακές ιδρυτικές αρχές
του ΕΑΜ, κινητοποίησε και ενέταξε στον
απελευθερωτικό αγώνα και άλλες
αντιφασιστικές πολιτικές δυνάμεις της
εποχής, ενώ συνέβαλλε αποφασιστικά στην
ορμητική είσοδο στο προσκήνιο της
ιστορίας των λαϊκών μαζών που μέσα από
λαοπρόβλητους θεσμούς όπως εκείνους
της αυτοδιοίκησης, της δικαιοσύνης της
εκπαίδευσης και άλλων, απελευθέρωσαν
τις απεριόριστες και ανεκτίμητες
δημιουργικές τους δυνατότητες, έδωσαν
αξεπέραστα δείγματα αφειδώλευτης λαϊκής
αλληλεγγύης, ενεργούς συμμετοχής και
αυτοοργάνωσης, υψηλής πολιτισμικής
δημιουργίας και ανάτασης.
Η εποποιία της
αντίστασης του λαού ενάντια στο ναζισμό
και το φασισμό υμνήθηκε από εχθρούς και
φίλους και ιδιαίτερα η συμβολή του
αδάμαστου ΕΛΑΣ που ιδρύθηκε το Φλεβάρη
του 1942 και έδωσε για πρώτη φορά στη
Γραμμένη Οξιά τον γνωστό όρκο που
εμπνεύστηκε και έγραψε ο ίδιος ο Άρης
Βελουχιώτης:
"Εγώ
παιδί του ελληνικού λαού, ορκίζομαι να
αγωνιστώ πιστά από τις τάξεις του ΕΛΑΣ,
χύνοντας και την τελευταία ρανίδα του
αίματός μου, σαν γνήσιος πατριώτης για
το διώξιμο του εχθρού από τον τόπο μας,
για τις ελευθερίες του λαού μας, κι ακόμα
να είμαι πιστός και άγρυπνος φρουρός
προστασίας στην περιουσία και το βιος
του αγρότη. Δέχομαι προκαταβολικά την
ποινή του θανάτου αν ατιμάσω την ιδιότητά
μου ως πολεμιστής του Έθνους και του
λαού και υπόσχομαι να δοξάσω και να
τιμήσω το όπλο που κρατώ και να μην το
παραδώσω αν δεν ξεσκλαβωθεί η Πατρίδα
μου και δε γίνει ο λαός νοικοκύρης στον
τόπο του".
Η
απελευθέρωση της χώρας μας από τους
ξένους κατακτητές δεν έμελλε να βάλλει
τέρμα στα βάσανα του λαού μας καθώς ένας
νέος κατακτητής με την προβιά του
συμμάχου, ήρθε να διαλύσει και να
καταστρέψει ότι με ανείπωτες
θυσίες
και αίμα οικοδομήθηκε στη μεγαλειώδη
περίοδο της λαϊκής αντίστασης.
Διορατικός
και προικισμένος ο Άρης Βελουχιώτης
από την σκληρή και πολύτιμη εμπειρία
της φωτιάς του πολέμου διείδε έγκαιρα
τις πραγματικές διαθέσεις των λεγόμενων
συμμάχων, και προειδοποίησε για τα όσα
φριχτά επακολούθησαν των συμφωνιών
Καζέρτας, Λιβάνου και Βάρκιζας σε βάρος
του ρωμαλέου λαϊκού κινήματος της χώρας
μας. Αρνούμενος να ακολουθήσει την
επίσημη κομματική γραμμή της καθοδήγησης
του ΚΚΕ, στις συμφωνίες που υπογράφτηκαν,
σηματοδότησε την περαιτέρω πορεία του
με τα παρακάτω λόγια στη σύσκεψη των
καπετάνιων του ΕΛΑΣ τον Νοέμβρη του
’44: «Αν
ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια
αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους
σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω,
γιατί τα βουνά με ξέρουν. Με την πέτρα
προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την
κάπα σκέπασμα δε θα με ιδούνε ζωντανό
στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε
αν κανένας σας ζήσει».
Το
είπε και το έπραξε! Μετά από πολυήμερες
αγωνιώδεις περιπλανήσεις για μια επαφή
με τις ηγεσίες των λαϊκών δημοκρατιών,
προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του,
και ευρισκόμενος σε πλήρη διάσταση και
απομόνωση από το κόμμα του, μετακινούμενος
από βουνό σε βουνό με μια ομάδα πιστών
του ανταρτών στις 6 το απόγευμα της 16
του Ιούνη του 1945, διαβαίνοντας εδώ, στη
Μεσούντα, το φαράγγι του Φάγγου, έπεσε
σε ενέδρα του εθνοκάπηλου ξενοκίνητου
στρατού, και αφού έδωσε σκληρή και άνιση
μάχη, πιστός στο λόγο του “εγώ δε θα
πέσω ποτέ στα χέρια τους” και έχοντας
εξαντλήσει τα πυρομαχικά, έγραψε με
ανεξίτηλα γράμματα τον ηρωικό επίλογο
μιας θυελλώδους και ένδοξης αγωνιστικής
πορείας.
Μίας
πορείας που σηματοδοτεί με τρόπο
εμβληματικό το ιερό χρέος κάθε επαναστάτη
του καιρού μας, τη βαριά ευθύνη κάθε
πολιτικής δύναμης που θέλει να μετουσιώσει
σε πράξη τις διακηρύξεις της για ρήξεις
και ανατροπές με την σύγχρονη ευρωενωσιακή
και κάθε ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα,
που οδηγεί σε πολύτιμα συμπεράσματα
από τα ολέθρια λάθη της ηγεσίας του
κομμουνιστικού κινήματος που το οδήγησαν
στην οδυνηρή του ήττα!
Αγαπητοί
φίλοι και σύντροφοι,
Η
κρισιμότητα
της σημερινής
κατάστασης
δεν επιτρέπει καμία αναμονή, καμία ανοχή
σε όσους με τον έναν η τον άλλον τρόπο
υπηρετούν το βάρβαρο κεφαλαιοκρατικό
σύστημα!
Οι
τελευταίες πολιτικές εξελίξεις δίνουν
τη δυνατότητα στο λαό μας να ορθώσει
περήφανα το ανάστημά του απέναντι στις
δυνάμεις του κεφαλαίου και τους υπηρέτες
του. Να αξιοποιήσει την πολύτιμη και
επώδυνη εμπειρία που απέκτησε από τον
ευρωενωσιακό οδοστρωτήρα των δικαιωμάτων
του! Να καταδικάσει και μέσω του
δημοψηφίσματος, όχι μόνο τους ωμούς
εκβιασμούς των λεγόμενων εταίρων και
τις καλλιεργούμενες από πολλές πλευρές
αυταπάτες, αλλά και τις εξοντωτικές για
τον ίδιο κυβερνητικές προτάσεις, τις
ενταγμένες στο δόκανο του Ευρωμονόδρομου.
Να διατρανώσει την απαίτησή του να
απεμπλακεί η χώρα μας από το ευρωμονοπωλιακό
κολαστήριο. Να πάρει ο ίδιος την εξουσία
στα χέρια του, να βγάλει τη χώρα μας από
τους ιμπεριαλιστικούς σχηματισμούς,
να χαράξει μια πολιτική που θα εξυπηρετεί
μόνο τις σύγχρονες ανάγκες της.
Χρέος
όλων μας η ένταξη στις επάλξεις του
αγώνα κάτω από το νέο σάλπισμα για την
σύγχρονη παλλαϊκή αντίσταση και ανάταση,
για τη συγκρότηση του σύγχρονου παλλαϊκού
μετώπου σύγκρουσης και ανατροπής, για
να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, για να
ανατείλει ο ήλιος της κοινωνικής
δικαιοσύνης και της λαϊκής απελευθέρωσης
από κάθε ζυγό ντόπιο και ξενόφερτο στη
χώρα μας !
Άσβεστη
φλόγα και πολύτιμη λαϊκή παρακαταθήκη
η μεγαλειώδης εαμική εποποιία! Τιμή και
δόξα στον αρχικαπετάνιο των λαϊκών μας
αγώνων, του απαράμιλλου ιδεολόγου μαχητή
που το παράδειγμά του μας καλεί όλους
σε παλλαϊκό προσκλητήριο αγώνων και
θυσιών .
Στεντόρεια
ηχεί ακόμα η φωνή του μεγάλου ποιητή
του λαού μας Κώστα Βάρναλη: Τιμή και
δόξα στο ασύγκριτο παλικάρι, τιμή και
δόξα και στο λαό που τονε γέννησε !
ΔΗΜΟΤΙΚΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ.
ΔΡΑΣΥ.
Μεσούντα
28-06-2015
